Τα νέα δεδομένα και η νέα… νοοτροπία για τις Μ.Μ.Ε.

Διαβάζοντας την δεύτερη έκδοση της εφημερίδας του Ε.Β.Ε. “ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ” διακατέχεται κανείς από ανάμικτα αισθήματα. Ευχαρίστηση προκαλεί η έκδοση μιας εφημερίδας που ασχολείται με όλους εκείνους τους πολίτες που επιλέγουν να “επιχειρήσουν” κάτω από τις σύγχρονες, σχεδόν παρανοϊκές, συνθήκες του ελεύθερου επαγγέλματος. Την ίδια στιγμή, απογοήτευση και απαισιοδοξία βιώνει κανείς όταν προσπαθεί να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης και την οπτική της πλειοψηφίας των ιδιοκτήτων των Μ.Μ.Ε.

Είναι αλήθεια ότι το σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον γίνεται ολοένα και δυσκολότερο. Νέοι και ισχυρότεροι παίκτες, νέες μέθοδοι, νέοι τρόποι διείσδυσης στην αγορά, νέοι κανόνες επικοινωνίας. Όλα αλλάζουν. Αλλάζουν εκ βάθρων. Αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς. Οι μέχρι χθες ηγέτες της αγοράς νοιώθουν κλυδωνισμούς και όσοι κάποτε επιβίωναν σήμερα πιθανόν να ευνοούνται από τις τάσεις της αγοράς.

Αυτές οι αλλαγές ένα μόνο μήνυμα ξεκάθαρο εκπέμπουν. Προσαρμογή στις αλλαγές, κατανόηση και διαχείριση των νέων δυνάμεων της αγοράς, διαρκής και πολύπλευρη μάθηση, πρωτότυπες και νεωτεριστικές ιδέες. Ουσιαστικά συνιστούν αλλαγή στον μέχρι τώρα τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, συνιστούν αλλαγή νοοτροπίας για τον σύγχρονο επιχειρηματία.

Οι τρόποι, όμως, που επιλέγει η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών ιδιοκτητών, είτε πρόκειται για bar είτε για εμπορικό μαγαζί είτε για προσφορά υπηρεσίας είτε για βενζινάδικο, για να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες δείχνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται τί αλλαγές επιτελούνται.

Αγνοούν ότι οι επιχειρήσεις έχουν περάσει σε νέα εποχή. Έχουν μεταθέσει το βλέμμα τους στον καταναλωτή, αφουγκράζονται τις ανάγκες του, προσπαθούν να καταλάβουν τί ψάχνει, πώς αγοράζει, ποιες είναι οι προτεραιότητές και οι επιθυμίες του. Ο σημερινός καταναλωτής έχει γνώση τον επιθυμιών του, των επιλογών του και των προϊόντων που προσφέρονται. Οι σύγχρονες επιχειρήσεις προσπαθούν να προσαρμόσουν το προϊόν τους-υπηρεσία και εμπόρευμα- στον καταναλωτή και όχι τον καταναλωτή στις επιθυμίες των επιχειρήσεων. Αυτές οι εποχές, πέντε δεκαετίες πριν, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Η εξωστρέφεια αυτή είναι η μόνη επιλογή των Μ.Μ.Ε., δεδομένου ότι επιθυμούν να δημιουργήσουν τις πιθανότητες τουλάχιστον της επιβίωσης. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούν οι δράσεις τόσο του επιμελητηρίου όσο και του εμπορικού συλλόγου. Προτάσεις που αποσκοπούν στον περιορισμό των υπεραγορών, στον έλεγχο του ωραρίου, στον περιορισμό δραστηριοποίησης αλλοεθνών καταστημάτων μόνο πίσω οδηγούν την επιχειρηματική πρακτική και, κυρίως, καλλιεργούν έναν τρόπο σκέψης που στο πολύ σύντομο μέλλον θα αποδειχθεί καταστροφικός.

Αυτά είναι τα νέα δεδομένα. Δεν τίθεται θέμα επιλογής. Δεν μπορεί κανένας να δραστηριοποιηθεί χωρίς να νοιώθει τα στοιχεία αυτά να τον ακουμπούν. Βρίσκονται ήδη στο νέο περιβάλλον. Ακόμη κι αν δεν μπει κανείς στη διαδικασία να κρίνει την ορθότητά τους, ίσως και την ηθική τους, επιβάλλεται να τα δει, να τα γνωρίσει, να προχωρήσει σε ανάλυσή τους, να μάθει να τα χειρίζεται. Μόνο έτσι μπορεί η Μ.Μ.Ε. να βρει τον δρόμο της και να συνυπάρξει με μεγαθήρια όπως η Carrefour, τα Glou, η Sprider, o Αρβανιτίδης, ο Μαρινόπουλος, ο Γερμανός, η Vodafone, η Ηλεκτρονική Αθηνών, η TIM, το LIDL.